ایمپلنت، یک درمان پیشرفته دندانپزشکی محسوب میشود. تا چند سال پیش، موضوع جایگزینی دندان های از دست رفته با یک دندان دیگر، چیزی شبیه به افسانه بود. اما امروزه به لطف پیشرفت علم و پزشکی، دیگر نباید نگران از دست رفتن دندان ها و اتفاقات بعد از آن بود.
زمانی که شما دندان خود را از دست میدهید چند روش برای جایگیزینی آن وجود دارد. بهترین آنها ایمپلنت است. مهمترین برتری ایمپلنت نسبت به سایر روش های جایگزین، جلوگیری از عوارض بی دندانی مثل تحلیل استخوان و مشکلات لثه ای است. به عنوان مثال اگر شما از دندان مصنوعی به جای ایمپلنت استفاده کنید به مرور زمان هم استخوان فک تحلیل میرود و هم احتمال آسیب دیدن لثه ها وجود دارد. اما ایمپلنت هیچ کدام از این عوارض را به دنبال ندارد.
اما ایمپلنت هم مانند هر درمان دیگری در حوزه پزشکی محدودیت ها و ممنوعیت هایی دارد. یعنی ایکه همه نمیتوانند از این درمان استفاده کنند و متاسفانه برای بعضی از افراد مناسب نیست. در این مطلب بیشتر در این مورد توضیح میدهیم.
افراد مبتلا به دیابت
از مهمترین موارد منع ایمپلنت دندان، افراد مبتلا به دیابت پیشرفته یا کنترل نشده هستند. سرعت بهبود زخم در این افراد بسیار طولانی و با مشکلاتی همراه است. در روند درمان ایمپلنت، شکاف لثه به منظور جاگذاری پایه ایمپلنت باید سریع التیام یابد. در بیماران دیابتی بهبود یافتن شکاف لثه بسیار دیر انجام میشود و همین موضوع سبب ابتلای فرد به عفونت، خونریزی و زخم دندانی خواهد شد. انجام ایمپلنت در بیماران دیابتی با ریسک بالایی همراه است. در صورتی که بیمار دیابتی با مصرف دارو، بیماری خود را تحت کنترل داشته باشد، انجام ایمپلنت دندان برای او مانعی ندارد. این گروه از متقاضیان باید قبل از انجام ایمپلنت پرونده دیابتی خود را در اختیار دندانپزشک قرار دهند تا از وضعیت خود، ایشان را مطلع نمایند.
بیماران مبتلا به عفونت های دندانی
کاشت ایمپلنت روی عفونت دندانی امکانپذیر نیست. این کار نه تنها مشکل بیمار را حل نمیکند بلکه محدوده عفونت و آسیب لثه را تا دندانهای کناری گسترش میدهد. در این شرایط دندانپزشک وضعیت دندانها را بررسی مینماید و ابتدا برای ترمیم آنها اقدام میکند. در غیر این صورت عفونت دندان شدید میشود و گاهی برای رفع عفونت لازم است تا تمام اجزای ایمپلنت خارج شود.
عزیزانی که نقص سیستم ایمنی دارند
افرادی که به بیماریهایی مانند ایدز، خود ایمنی، لوسمی و اماس که سبب نقص سیستم ایمنی بدن میشوند مبتلا باشند، امکان انجام ایمپلنت دندان را ندارند. سیستم ایمنی ضعیف در این بیماران سبب میشود نتیجه خوبی از کاشت پایه دندان در استخوان فک خود نداشته باشند. در این بیماریها، پس از کاشت پایه دندان بهبود لثه مختل میشود. اختلال در بهبود لثه باعث ایجاد عفونت میگردد و در این بیماران روند رهایی از عفونت بسیار پرخطر و طولانی است.
سیگاری ها
مصرف دخانیاتی مانند سیگار و قلیان، سرعت بهبود درمان را کاهش میدهد و خطر ابتلا به عفونت را بالا میبرد. انجام ایمپلنت دندان در افرادی که دخانیات مصرف میکنند و بهداشت دهان و دندان خود را رعایت نمیکنند سبب افزایش امکان ابتلا به عفونتهای پریودنتال میشود. در این افراد امکان ریزش و تخریب بافت استخوان فک و خونریزی پس از جراحی بسیار بالا است. اعتیاد به دخانیات به دلیل فراهم شدن بستر مناسب عفونت در دهان، آسیب به دندانهای اصلی را نیز بالا میبرد.
زنان باردار
به توصیه پزشکان، خانمهای باردار باید از انجام هر عمل جراحی غیر اورژانسی در دوران بارداری خودداری نمایند. به دلایلی نظیر تزریق داروی بیحسی، استرس و درد حین کاشت، بهتر است خانمهای باردار ایمپلنت دندان خود را به بعد از این دوران موکول کنند. همچنین عکسبرداری و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس در دوران بارداری برای جنین بسیار خطرناک است. علاوه بر ایمپلنت، انجام دیگر درمانهای غیر ضروری دندانپزشکی در دوران بارداری نیز توصیه نمیشود.
عزیزان مبتلا به پوکی استخوان
پوکی استخوان نوعی بیماری است که طی آن استخوان بیمار به مرور تحلیل میرود و متخلخل میشود. به دلیل وجود همین بیماری، پایه ایمپلنت به خوبی به استخوان فک جوش نمیخورد و به مرور زمان لق میشود. روند بهبود استخوان به دلیل مصرف داروی بیس فسفونات، در این بیماران بسیار کند انجام میشود.
بیماران قلبی
افراد مبتلا به بیماریهای قلبی، قبل از انجام ایمپلنت لازم است دندانپزشک را از سلامت قلب خود مطمئن کنند. در صورتی که در 6 ماه گذشته سکته یا جراحی قلبی را تجربه کرده باشید، دندانپزشک اجازه انجام ایمپلنت را به شما نخواهد داد. کاشت دندان به دلیل ایجاد استرس برای بیمار قلبی، امکان دارد او را دچار شوک نماید. بیماران قلبی که ضربان قلب نامنظم دارند، امکان قرار گرفتن در معرض جراحی، بیحسی و استرس را ندارند. بیماران قلبی بهتر است زمانی برای کاشت دندان مراجعه نمایند که در آرامش و شرایط جسمی و روحی مناسبی باشند.
کسانی که تحلیل لثه دارند
مشکلاتی مانند مصرف برخی داروها، پوکی استخوان، مشکلات ژنتیکی و اقدام دیر هنگام برای جایگزین کردن دندان از دست رفته سبب تحلیل رفتن لثه میشوند. با تحلیل لثه ، استحکام لثه نیز از دست میرود و همین موضوع باعث میشود فرد نتواند کاشت پایه ایمپلنت موفقی را انجام دهد.
کودکان زیر 18 سال
افراد کمتر از 18 سال به دلیل تراکم استخوانی نامناسب و تغییرات فک، بهتر است انجام ایمپلنت را به بعد از 18 سالگی موکول نمایند. بعد از این سن استخوان فک به رشد اصلی و کامل خود رسیده است و شرایط برای انجام ایمپلنت دندان فراهم است.